سریال «آیا زندگی تو چند بهار طول می کشد» ساخته سروش صحت به پایان رسید. طنز این سریال با طنز کارهایی مانند لیسانسه ها، شمعدونی و حتی دنیا با من رقصید، بنابراین این نوع طنز لزوما مورد پسند همه نبود.
سریال «میگ تموم عمر چند تا بهاره» ساخته سروش صحت که از شبکه های فیلمو و نماوا پخش شده بود به پایان رسید. طنز این سریال شبیه طنز کارهایی مانند لیسانسه ها، شمعدان ها و حتی رقصیدن با من بود، بنابراین این نوع طنز لزوما مورد پسند همه نبود، اما طرفدارانی داشت که تا پای سریال ایستادند. از «سلاخ خانه» شاهین و ماتریکس ذهنش، آن «جیمشید» بی نظیر، از «آقای رزاقی» که کشفی بود برای دنیای کمدی آثار نمایشی، مانند آنچه عطاران در سطحی دیگر به ما نشان داد. با «پورمخبر» مثلاً در قالب فلش بک ها و شوخی هایی که در قالب آن اتفاق می افتد.
حتی نحوه استفاده از موسیقی و کلی نگرش که در سریال جریان داشت و هیچ چیز جدی گرفته نشد حتی مرگ! مثل لحظه ای که عموی مونا فوت کرد. همه اینها «چند بهار در عمر» را به خاطره ای شیرین تبدیل کرد که دیگر جایی در پنجشنبه های ما نخواهد داشت. در ادامه نگاهی داریم به این سریال.
سایت نماوا در یادداشتی در نقد سریال «آیا عمر طولانی است» نوشت؟
کدام سریال ایرانی را می شناسید که بتواند پری دریایی یا نئوایرانی را نشان دهد؟ شکستن دیوار چهارم و جدول زمانی همزمان؟ کدام سریال طنز را می شناسید که از بازیگری جدی و خاص مثل علی مصفا استفاده کند و مخاطب را بخنداند؟ یا کدام سریال خنده دار را به یاد دارید که تنها بازیگر سابقه کار کمدی قدرت الله ایزدی یا بازیگر اخمویی مثل کاظم سیاحی باشد؟
* یا پرطرفدارترین شخصیت های او دو بازیگر قدیمی هستند که حتی توانایی بیان خوب خود را ندارند اما بازی آنها در شبکه های اجتماعی دست به دست هم می دهد؟ چه سریالی را به خاطر دارید که در آن سبک های مختلف موسیقی وجود داشت – از آواز روح و گروه های محلی گرفته تا موسیقی پاپ مدرن؟ از تئاتر ایرانی تا ارجاع به سریال های تلویزیونی محبوب یا فیلم های وسترن؟ یا کنایه از مسئولان یان برکف است که همیشه در صحنه حضور دارند که با هیچ تیغ سانسوری حذف نمی شوند و در کنار همه آنها به دغدغه های محیطی، فرهنگی، اجتماعی و خانوادگی می پردازند؟
هومان رشید نژاد درباره قسمت های ۱۶ تا ۲۰ این سریال که توسط آرتوکس منتشر شده است، یادداشتی می نویسد:
یکی از «تمام شد…» سرانجام پس از شانزده قسمت بی‌درخشش پتانسیل عظیم خود را درک می‌کند و اپیزودهایی را به ما می‌دهد که می‌توانیم بعداً به آنها مراجعه کنیم و قسمت‌های خنده‌دار را مرور کنیم. و سپس به زندگی خود ادامه دهیم. نمی خواهم بگویم «تموم شد…» حالا این یک برنامه عالی است، اما نمی توانم انکار کنم که این هشت قسمت جدید جان تازه ای به فیلمنامه سریال دمیده و روایت آن را ضعیف کرده است. کیفیت تا زمانی که قسمت های جدید سریال را دیدم با این جمله که سریال سروش سلیقه ای است کاملا مخالف بودم. «خوب» یا «بد» بودن یک فیلم یا سریال ربطی به «سلیقه» یا «علاقه» ندارد. حالا، اگرچه من هنوز استفاده از چنین عبارتی را به عنوان رویایی نمی دانم، اما بهتر می توانم معنای پشت آن را درک کنم.
* دو «تموم شد…» سریال قبلی بود که جانش را فدای خنده تماشاگران کرد. موفقیت آمیز بود البته نه بیش از نیمی از سریال طول کشید تا بالاخره لحظه‌ای را تماشا کنیم که «تمام شد…» شک‌هایش را رها کرد، شوخی‌های متوسط را متوقف کرد و به اصل مطلب رسید: اتحاد دوباره جذاب. بیشترین شخصیت های داستان با هم. آن هم برای سفر
سه. آنها می گویند در سفر باید با مردم آشنا شوید. همه با این جمله موافق نیستند، اما می‌خواهم کاربرد آن را به مرزهای گسترده‌تری تعمیم دهم: زمانی که کاراکترهای «تمام شد…» را خواهیم شناخت! رسولی (محمد نادری) و کاظم (احسان منصوری) کنار گذاشته می‌شوند و بقیه شخصیت‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند و به سفری نسبتاً طولانی می‌روند: یکی برای ارتباط دوباره با عشقی قدیمی و دیگری برای یافتن عشقی جدید. مهم هدف سفر آنها نیست، بلکه خود سفر است. جایی که سریال بالاخره می تواند افق های خود را گسترش دهد و از لوکیشن های ثابت خود دور شود. مهم نیست مقصد کجاست «وقتی تمام شد…»؛ چه اصفهان زیبا باشد چه جنوب زیبا. آرزو دارم این شخصیت ها را در حال سفر، کاوش و قدم زدن تا آخرین قسمت ببینم.
* چهار. محیط های بکر و عجیب به کار رفته در این چند قسمت به تعمیق تعامل بین شخصیت ها کمک کرده است. پیاده روی شهرام (کاظم سیاحی) و مرجان (بهار کاتوزی) لحظات زیبایی را رقم می زند.
* پنج. تور نیما و آزیتا هم همینطور. هر چند قسمت از سریال گذشته و وارد شبکه های اجتماعی شوید، موقعیت یا سکانسی از «مگ تموم…» را می بینید که با تماشای دوباره دکتر افشار «ویروسی» شده است. و منشی بامزه اش یک بار به خاطر حبیب محبوبش و دوستانش و یک بار به خاطر شوخی خنده دار که “تموم شد؟” او این کار را با مفهوم “بهترین دوست” انجام می دهد. کاظم جدی است و زیاد خنده دار نیست و چون نیما کاظم را بهترین دوستش معرفی کرده گریه می کند! دست روی شوخی گذاشتند و گروه جذابی درست کردند.
امیدوارم نیسان بلو ۲ یاد بگیرد و به جای اینکه موسیقی دیژتیک خود را به جدیدترین آهنگ های ترند اینستاگرام تغییر دهد، مسیری شبیه به “مگ توم…” را طی کند. امیدوارم در پست بعدی نوشته هامان درباره «آیا تمام شد… که به احتمال زیاد پایان سریال نیست، اینجا بنویسم که «نیمه دوم سریال اصالت خود را حفظ کرد. حتی اگر این اتفاق هم نمی افتاد، حداقل می توان گفت «تموم شد…» او به روزهای میانی زندگی اش برنگشت. من علاقه ای به این ندارم که سریال در این چند قسمت بوده، نخی است، حتما دیده شود.
یکی از کاربران اینستاگرام به نام نسیم متنی متفاوت درباره بخشی از سکانس پایانی سریال «مق تمام عمر چند تا بهاره» منتشر کرد که در ادامه می خوانید:
این سکانس جذاب را در زیر ببینید:
واکنش کاربران به پخش «مگه تموم عمر چند تا بهاره» به بهانه پایان پخش این سریال را بخوانید:
منبع: بهترین ها
